Schrijven met een Marie Kondo-bril
Eigenlijk is mijn schrijftip deze keer: lees On Writing Well van (schrijver en schrijfdocent) William Zinsser. Ik (kocht het in New York en) zou (zo’n beetje) het halve boek hebben gearceerd als ik iemand was die rake zinnen arceert.
Ik ben niet iemand die rake zinnen arceert (– ik zit in team Geen Ezelsoren). Maar ik ben wél iemand die rake zinnen deelt. En als ik uit dit boek maar één rake zin mocht delen, dan zou het de volgende zijn:
‘The secret of good writing is to strip every sentence to its cleanest components.’
(Want zo is het echt.)
Zinsser gaat natuurlijk veel dieper op die wijsheid in dan ik in deze schrijftip, maar wat hij (eigenlijk) bedoelt, is dat je met een (soort) Marie Kondo-bril door je tekst moet gaan.
Bij elk woord sta je stil en vraag je je af: voegt het iets toe (aan de zin)?
Vaak is dat niet zo. Of is er een (veel) opgeruimder alternatief. Kijk maar naar deze voorbeelden:
persoonlijk vind ik > ik vind
hoge wolkenkrabber > wolkenkrabber
op dit moment > nu
In bijna elke tekst kun je bovendien wel wat stopwoorden wegstrepen. Even, een beetje, eigenlijk, echt, een soort, heel veel… Meestal zijn ze nergens voor nodig – en ze leiden je lezer (alleen maar) af van wat je (écht) wilt vertellen.
Om (ervoor) te zorgen dat zijn schrijfstudenten oog kregen voor (de) overbodige woorden (in hun tekst), plaatste Zinsser bij het nakijken van hun opdrachten haakjes rond de woorden waarvan hij dacht dat ze (wel) weg konden.
Probeer het maar eens. Je zult zien dat je na een tijdje veel opgeruimder gaat schrijven.
Deze schrijftip verscheen eerder in mijn nieuwsbrief, waarin ik je handvatten geef om beter te leren schrijven en ook nog een hoop glimlachdingen deel.
Klinkt goed? You know what to do.
(klik ⬆)