Hoe ik taart eet en wat je daaraan hebt als schrijver
Als ik een stuk taart eet, begin ik meestal aan de achterkant. Het puntje, dat meestal wat zachter en kleffer is, bewaar ik voor het laatst, want dat kleffe vind ik het allerlekkerst.
In je tekst kun je dat ook doen – het lekkerste voor het laatst bewaren. En dat doe je door het belangrijkste woord aan het eind van de zin te zetten.
Kijk maar naar deze zin:
De jonge eekhoorn overleefde de strenge winter als enige van zijn broertjes en zusjes.
Op zich een prima zin, maar ik zou ’m toch graag door elkaar husselen:
De jonge eekhoorn was de enige van zijn broertjes en zusjes die de strenge winter overleefde.
Voel je het verschil?
’Overleefde’ is in deze zin een belangrijk woord. En als je dat aan het einde zet in plaats van in het midden, komt er meer nadruk op te liggen, waardoor de boodschap van de zin langer blijft hangen.
Net als de smaak van die lekker kleffe taartpunt :)
Deze schrijftip verscheen eerder in mijn nieuwsbrief, waarin ik je handvatten geef om beter te leren schrijven en ook nog een hoop glimlachdingen deel.